เมื่อสิงโตตั้งตนเป็นราชาแห่งสัตว์ป่า มันต้องการให้ทุกตัวจดจำในความยุติธรรม มันจึงละทิ้งนิสัยเก่าและกินอาหารเพียงเล็กน้อยเหมือนสัตว์อื่นๆ พร้อมสัญญาว่าจะตัดสินความด้วยความซื่อสัตย์
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความตั้งใจของสิงโตเริ่มสั่นคลอน ด้วยธรรมชาติที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ มันเริ่มเรียกสัตว์ต่างๆ มาแบบส่วนตัวและถามว่าลมหายใจของมันเหม็นหรือไม่
นี่เป็นกลยุทธ์ที่ฉลาด เพราะไม่ว่าสัตว์จะตอบว่าเหม็นหรือไม่เหม็น สิงโตก็จะฆ่าพวกมันเหมือนกัน มันจึงได้กินอิ่มท้องทุกครั้ง
หลังจากฆ่าสัตว์ไปหลายตัว สิงโตก็หันมาถามลิงว่าลมหายใจของมันเป็นอย่างไร ลิงร้องตะโกนว่าลมหายใจของสิงโตหอมเหมือนอบเชย ราวกับเป็นแท่นบูชาของเทพเจ้า
สิงโตรู้สึกอับอายที่จะฆ่าใครที่พูดจาดีเช่นนี้ มันจึงเปลี่ยนวิธีและหลอกลิงด้วยแผนใหม่ โดยแกล้งทำเป็นป่วย
เหล่าหมอรีบมาดูอาการทันที เมื่อตรวจเส้นเลือดและพบว่าชีพจรปกติ พวกเขาสั่งให้สิงโตกินอาหารเบาๆ เพื่อบรรเทาอาการคลื่นไส้
"ราชาสามารถกินอะไรก็ได้ตามใจชอบ" สิงโตกล่าวด้วยน้ำเสียงยอมรับ "และฉันยังไม่เคยกินเนื้อลิงเลย... อยากจะลองชิมดูสักหน่อย"
话音刚落 ลิงที่ประจบสอพลอก็ถูกฆ่าทันที เพื่อให้สิงโตได้กินมันในทันที
